Visibilidá o morrer

Hai varios años una importante asociación en defensa de los derechos de los homosexuales fizo una (perbona, na mio opinión) campaña nomada "Visibilidá". Esa campaña sirvió pa que'l coleutivu gai tuviera presencia nos medios, que l'alderique al rodiu de la so situación surdiera per dayures. Esa campaña dio visibilidá a daqué qu'hasta esi intre yera en ciertu mou tabú, arrequexao, escondio. Y los prexuicios p'hacia lo desconocío, fuxeron.

Con esti simil pienso agora d'un lláu nel ser nacionalista y, d'otru, nel nacionalismu.

Ser nacionalista. "Yo soi nacionalista", sí, dígolo onde faiga falta y davezu en círculos non nacionalistes, y la xente abluca una vegada, a lo más dos, pero a la tercera asumen como tal que la mio opción política ye'l nacionalismu, sin prexuiciu de tener que sentir davezu nomatos como'l de freaky o radical. Pero ehí tal llabor individual de caún pa facer ver a esos ablucaos qu'esiste vida al marxe de lo qu'ellos tienen asumío como "normal".

Nacionalismu. Nesti sen hai tabúes a esgaya y anoxu abondu, ensin escaecer les voces xabaces antinacionalistes que pretenden espardir un mensaxe apocalípticu-dramáticu sobre tolo que tien arume nacionalista. ¿Qué fai entós el nacionalismu asturianu, el políticu, el de grupu pa baltiar esta imaxe inxusta y lladina que munchos medios, persones y políticos s'encarguen de tresmitir? Nel meyor de los casos, engarrase ente ellos. Nel peor, cartelos con lemes y dibuxos que poco ayuden.

Pa esti nacionalista, que nin milita nin tien relación con partíu dalu y que vota acordies col so sentir de país y la so ideoloxía, los partíos nacionalistes tienen un deber pa colos votantes que nun son militantes, ye dicir, la mayor parte de los votos que reciben. Y esi deber ye'l de dar una imaxe seria; el d'amosar una alternativa de país y un proyeutu pal cambéu; el d'anteponer una ideoloxía, un país, Asturies, a unes sigles; el de dexar de mirar pa la so organización como si d'un grupu collacios se tratare y d'entamar a pensar que pueden ser un referente pa xente que nin tan siquiera conocen y que los vota dándo-yos una confianza que muches vegaes se ve frañada por asuntos que pal nacionalista independiente son ayenos y difícilmente entendibles.

En definitiva, los partíos políticos asturianos tienen la responsabilidá de normalizar y facer visible'l nacionalismu en toles estayes de la vida asturiana con dignidá, seriedá y respetu p'hacia los sos votantes. Y éstos, el de fuxir de la endogamia que tien el nacionalismu asturianu y el d'amestase a un proyeutu enantes qu'a una sigla.

Y dambos, partíos y votantes, el de facer ver a tola sociedá qu'esta opción ye válida, seria y resolutiva. D'esta miente, algamaráse la presencia nos medios, crearáse l'alderique y saldráse de lo tabú pa convertise n'alternativa visible.